De Stadstuin heeft vanaf het begin (2013) niet te klagen over belangstelling van bezoekers.
In de afgelopen jaren is de bekendheid van deze groene oase alleen maar toegenomen en op sommige dagen genieten wel rond de 100 bezoekers van deze mooie plek.
Veel bezoekers weten echter niet dat een club vrijwilligers de boel draaiende houdt en dat Stadstuin Rusthout werkt zonder subsidie. Bovendien is de entree gratis.
Bestaansrecht
De Stadstuin kan alleen bestaan door de jaarlijkse bijdrage van donateurs. (donateur worden kan al vanaf € 15,- per jaar!)
Heel belangrijk is de opbrengst uit de verkoop van koffie, ijsjes, tosti’s, eieren, honing, groenten en kruiden uit eigen tuin.
Het is dan ook jammer als bezoekers binnenkomen met eigen hapjes en drankjes. De Stadstuin wil dat niet verbieden maar de vrijwilligers wijzen de bezoekers dan wel op de verkoop van producten. Mede hierdoor kan de Stadstuin blijven bestaan.
Groeiend aantal bezoekers
Hoe kan de Stadstuin, met het steeds groeiend aantal bezoekers toch toegankelijk blijven voor iedereen?
Stadstuin Rusthout wil geen enkele bezoeker voor het hoofd stoten, maar misschien is het op termijn toch nodig om entree te heffen of het aantal bezoekers te beperken, mocht dat nodig zijn.
Gelukkig zijn er genoeg openbare groene plekken in Leidschendam-Voorburg waar men kan recreëren (met zelf meegebracht eten en drinken).
En de Stadstuin is juist méér dan een mooie groene plek! De kinderen kunnen veilig spelen; er zijn stepjes en fietsjes voor de allerkleinsten, voor de grotere kinderen zijn er de klimpalen en de hangmatschommel. Voor iedereen, groot en klein is er de waterpomp en de zandbak. Bovendien maken de kinderen spelenderwijs kennis met de dieren op de Stadstuin.
Loslopende kippen, duiven, geiten in de boomgaard, legkippen in de ren, eenden in de vijver, cavia’s en konijnen in Villa Alex. Helemaal leuk is het als de kinderen mogen helpen met het voeren van de dieren aan het eind van de dag.
Maar ook het educatieve aspect dreigt een beetje uit het oog te raken en dat is nou juist wat de Stadstuin onderscheidend maakt. In de moestuin worden bekende groenten verbouwd waarvan volwassenen al vaak niet meer weten hoe ze eigenlijk groeien. Een plant met grote bladeren is automatisch rabarber en dat spruitjes niet uit de grond komen maar aan een stam groeien is voor veel ouders, en daardoor dus ook voor de kinderen, vaak een openbaring.
Daarnaast zaaien en kweken ze juist ook de minder bekende groenten. Vaak geven ze daarbij uitleg over herkomst en gebruik en soms ook een makkelijk recept voor thuis.
Scholieren kunnen er in klassikaal verband tuinieren, wie herinnert zich niet de schooltuintjes van vroeger en hoe je daar toch ongemerkt veel van leerde.
Eens in de 14 dagen wordt er gekookt met groenten uit eigen tuin en kunt je je opgeven voor de tuinhuis-lunch.
De data staan op website.
Vrijwilligers gezocht
Door de steeds groeiende stroom van bezoekers zijn ze eigenlijk permanent op zoek naar nieuwe vrijwilligers.
Vrijwilligers die de dieren verzorgen, de tuinen onderhouden, als gastheer/gastvrouw zich bezighouden met de verkoop van producten, toezichthouders die de bezoekers verwelkomen en het reilen en zeilen in de gaten houden. En heel belangrijk, bezoekers vertellen over de noodzaak om donateur te worden wil men blijven genieten van dit stukje prachtige natuur.
Kortom voor iedereen is er wel een plek waar hij/zij zich thuis kan voelen. En je werkt met leuke collega’s van alle leeftijden.
Om een indruk te geven van wat het betekent om vrijwilliger bij de Stadstuin te zijn laten we nu Connie, een van de nieuwe vrijwilligers aan het woord.
Vraag: hoe ben je in aanraking gekomen met de Stadstuin?
Connie: eigenlijk per toeval. Ik paste op een peuter en was op zoek naar een leuke gelegenheid waar ik met een kind naartoe kon gaan. Via internet maakte ik kennis met de Stadstuin en hier vond ik gelijk waarna ik op zoek was.
Vraag: Waarom heb je gekozen om hier vrijwilliger te worden?
Connie: ik ben een paar keer op de Stadstuin geweest en vond het gelijk een leuk oord. Vriendelijke mensen die je wegwijs maken, echt een club waar je bij wilt horen.
Vraag: Had je al eerder vrijwilligerswerk gedaan?
Connie: jawel, ik werkte via de bibliotheek in een zogenaamd taalhuis om nieuwe Nederlanders vertrouwd te maken met de Nederlandse taal.Vraag: Hoeveel uur per week ben je vrijwilliger op de Stadstuin?
Connie: ik werk nu 4 uur per week.Vraag: Wat is jouw functie, wat zijn je werkzaamheden?
Connie: ik werk als gastvrouw/beheerder, dat wil zeggen dat ik op moet letten dat de bezoekers zich netjes gedragen, ook ten opzichte van de dieren. Verder heb ik het druk met de verkoop van producten en informatie over de Stadstuin te geven aan de bezoekers. Heel fijn vind ik het om nieuwe donateurs te werven.
Vraag: hoe was je eerste dag hier, ben je rondgeleid, heb je een kennismakingsgesprek gehad, hoe ben je ingewerkt en door wie?
Connie: mijn eerste dag hier mocht ik meelopen met twee gezellige collega’s. Ik kon alles aan ze vragen en ook al direct aan de slag.Vraag: Wat ervaar je als het leukste hier?
Connie: de sfeer! Ik zou het als ‘zen’ willen omschrijven. Volwassenen en kinderen worden hier rustig en relaxed. Zelf heb ik dit gevoel ook als ik hier ben en ik geniet enorm van de kinderen die het hier zo heerlijk naar hun zin hebben en vaak niet meer naar huis willen.
Vraag: Zou je iemand anders aanraden om hier vrijwilliger te worden en zo ja, waarom?
Connie: Ja hoor, heerlijk werken hier, in de natuur en met mensen bezig zijn.
Vraag: Hoe zou jij de Stadstuin willen omschrijven?
Connie: als een sociaal project midden in de stad, waar iedereen welkom is. Contact met dieren en een ontdekkingsreis in de natuur.
Geef je op als vrijwilliger bij de Stadstuin!